De doctrine van de Drie-eenheid is vals
De Drie-eenheidsdoctrine wordt tegenwoordig algemeen geaccepteerd door alle Christelijke sekten, elke versie met zijn eigen subtiliteiten. De doctrine van de Drie-eenheid is gebaseerd op de geloofsleer die werd aangenomen door het Concilie van Nicea, meer dat 300 jaar na Christus. Er bestaan Unitarische kerken die de Drie-eenheid verwerpen. Zij halen, zonder uitzondering, de Bijbel aan als basis voor deze verwerping. Hier volgen een passage uit de geloofsleer, geproduceerd door het Concilie van Nicea en vervolgens een aantal duidelijke bewijzen aangehaald door Unitariërs dat de doctrine vals is:
"Een ieder die wenst gered te worden moet, boven alles, het Katholieke geloof aanhangen, want indien iemand dit geloof niet compleet en volledig aanhangt zal hij zonder twijfel voor altijd verloren zijn. Dit is wat het Katholieke geloof leert: wij aanbidden één God in de Drie-eenheid en de Drie-eenheid in eenheid. Wij maken onderscheid tussen de afzonderlijke personen, maar scheiden de substantie niet. Want de Vader is een afzonderlijke persoon; de Zoon is een afzonderlijke persoon; en de Heilige Geest is een afzonderlijke persoon. Toch bezitten de Vader, de Zoon en de Geest dezelfde goddelijkheid, gelijke heerlijkheid, en gezamenlijke majesteit in de eeuwigheid. Wat de vader is, is de Zoon, is de Heilige Geest. De Vader is niet geschapen, de Zoon is niet geschapen, en de Heilige Geest is niet geschapen. De Vader is grenzeloos, de Zoon is grenzeloos, en de Heilige Geest is grenzeloos. De Vader is eeuwig, de Zoon is eeuwig, en de Heilige Geest is eeuwig. Desondanks, zijn er niet drie eeuwige wezens, maar een eeuwig wezen. Er zijn dus niet drie niet- geschapen wezens, noch drie grenzeloze wezens, maar één ongeschapen wezen en één grenzeloos wezen. Op dezelfde wijze is de Vader almachtig, de Zoon almachtig, en de Heilige Geest almachtig. Toch zijn er niet drie almachtige wezens, maar één almachtig wezen. Zo is dus de Vader God, is de Zoon God, en is de Heilige Geest God. Maar er zijn niet drie goden, maar slechts éé n God. De Vader is Heer, de Zoon is Heer, en de Heilige Geest is Heer. Er zijn niet drie heren, maar één Heer. Volgens de Christelijke waarheid, moeten wij belijden dat elk van de personen individueel gezien God is; en volgens het Christelijke geloof is het ons verboden te zeggen dat er twee goden of heren zijn….Maar de volledige drie personen zijn samen eeuwig en gelijkwaardig aan elkaar… Wij aanbidden dus, zoals wij hebben gezegd, volledige eenheid in de Drie-eenheid en de Drie-eenheid in eenheid. Dit is dus wat hij die wenst gered te worden moet geloven over de Drie-eenheid…Dit is het Katholieke geloof. Iedereen moet dit geloven, stellig en standvastig; anders kan hij niet gered worden. Amen."
Een simpel argument werd door Arius gepresenteerd: Jezus kan niet gelijk zijn aan God want Jezus zegt "…de Vader is meer dan Ik" Johannes 14:28
Dit alleen zou genoeg bewijs moeten zijn voor de valsheid van de doctrine. Maar om het nog duidelijker aan te tonen en op nog veel meer punten, de volgende link:
Jezus is de vleesgeworden God!
De Erfzonde Doctrine is vals
Niet alle Christelijke sekten hangen de doctrine van de Erfzonde aan. Het wordt echter algemeen beschouwd als onderdeel van het Christendom sinds het de officiële Katholieke doctrine afkomstig van de leer van Augustines werd rondom 500 na Christus. De implicaties van deze doctrine zijn sindsdien enigszins vertroebeld door de Katholieke kerk maar een fout is een fout en de blijvende acceptatie is een duidelijk bewijs voor de manier waarop de pure leer van Jezus is gecorrumpeerd in het Christendom. Ik laat de volledige verwerping over aan een Christelijke groep die zich baseren op de Bijbel in hun grondige afwijzing van deze doctrine:
The Myth of Original Sin
(De Mythe van de Erfzonde)
Het Christendom slaat gewoon nergens op
Volgens de doctrine van de erfzonde wordt een kind zondig, en dus zondig, geboren. Ik kan dit niet accepteren. Alle kinderen worden onschuldig geboren. Gaat een 3-jaar-oud kind naar de Hel? Ze zijn soms misschien ondeugend maar hun intentie is slechts om te experimenteren om op die manier achter de regels te komen.
Zonder het concept van de erfzonde is een grote gebeurtenis die deze last van de mens wegneemt ook niet meer nodig. Het idee dat Jezus (vrede zij met hem) werd gekruisigd om de zonden van de mens weg te nemen verliest zijn betekenis wanneer zonde het leven van de mens binnenkomt en verlaat op de manier waarop dit altijd is gebeurd - door middel van de handelingen van individuen; eenmalige 'redding' is niet nodig, alleen redding door middel van berouw en vergiffenis door God (zoals in het geval van Adam en Abraham en zoals alle gelovigen tot de vestiging van het Christendom (Adam en Abraham waren geen Christenen); er bestaat dan geen reden om de goddelijkheid van Jezus te accepteren of om te accepteren dat zijn missie essentieel verschillend was van de missie van voorgaande profeten.
De erfzonde maakt het hele concept van zonde in het Christendom erg verwarrend. Hoe weet ik dat ik iets fout gedaan heb? Ik heb het niet gedaan, maar iemand anders, en ik krijg er de schuld van!
Iets anders dat ik verwarrend vind is het idee van het offer. Het lijkt erop dat het Christelijke idee is dat de onschuldigen (zoals een lam) moeten sterven voor de zondaren (m.a.w. Christus moet sterven om de mens te redden). Het concept van het offer (dat mensen iets wat erg waardevol voor hen is opgeven) lijkt zo aan zijn doel voorbij te gaan. Ik zou bijvoorbeeld mijn tijd, geld etc. kunnen opofferen.
Wie offert er iets op in het verhaal van de kruisiging van Christus?
Niemand. En hoe kan God iets offeren.- Hij bezit alles & heeft absolute macht over alles. Hoe kan Hij iets opgeven?!
Dit is slechts één aspect van wat volgens mij het primaire probleem is in het Christendom: Als Christus stierf om te boeten voor onze zonden dan had deze daad toch iets moeten veranderen aan het pad dat naar onze redding leidt, b.v. dat er vََr Jezus’ kruisiging een bepaald pad naar de redding bestond en dat dit pad na deze daad dramatisch veranderd is. De claim dat er met de dood van Jezus iets enorm veranderd is in ons leven lijkt de kern van het Christendom te zijn. Zou God de manier waarop Hij de mens beoordeeld dan van tijd tot tijd fundamenteel veranderen van heel streng tot meer flexibel? Dat is niet echt rechtvaardig te noemen! Als er echter geen fundamenteel verschil is in de manier waarop wij gered kunnen worden, waar is alle ophef dan over? - Het maakt dan weinig uit of Jezus aan het kruis gestorven is of
niet.
