Koran mówi na ten temat w następujących wersach:
Bóg nie nakłada na duszę niczego więcej nad jej możliwości. Dla niej będzie to, co dla siebie zyskała; i przeciwko niej będzie to, co ona zyskała! Panie nasz! Nie bierz nam za złe, jeśli zapomnieliśmy lub jeśli zgrzeszyliśmy! Panie nasz! nie nakładaj na nas ciężaru, jak nałożyłeś na tych, którzy byli przed nami! Panie nasz! Nie nakładaj na nas tego, czego my nie jesteśmy w stanie unieść! Odpuść nam, przebacz nam i zmiłuj się nad nami! Ty jesteś naszym Panem! Dopomóż nam przeciw ludowi niewiernych!
Koran, Sura 2 wers 286.
Rozumiemy z tego w szczególności, że są dwa najważniejsze warunki wejścia do Raju:
1. Nasze uczynki
2. Litość i przebaczenie Boga.
Częścią Łaski Bożej jest to, że może On mnożyć te dobre uczynki, choć nie będzie zwiększać tych złych. W Hadisie (słowa Proroka Muhammada):
Apostoł Allaha (pokój z nim) powiedział: “Jeśli ktoś przyjmie szczerze Islam, wtedy Allah wybaczy mu wszystkie poprzednie grzechy i po tym rozpocznie się ustalanie jego rachunku: nagroda za jego dobre uczynki będzie powiększona od dziesięciu do siedmiuset razy za każdy dobry uczynek, a zły uczynek będzie uznany taki, jak jest, chyba że Allah go przebaczy.”
Sahih al-Bukhari
Jeżeli przez moment się zastanowimy, co stanowi “osobisty związek”, to dojdziemy do wniosku, że posiadamy tylko przykłady związków pomiędzy ludźmi. Związek z Bogiem nie może być taki sam. W pewnym sensie jest to taki związek jak pomiędzy ludźmi, a z drugiej strony jest zupełnie inny.
| Związek pomiędzy ludźmi | Związek człowieka z Bogiem |
| Związek rozpoczyna się, kiedy zaczynamy się nawzajem dobrze poznawać. | Bóg wie absolutnie wszystko, zna każdą naszą myśl. My możemy poznać Boga przez uznanie Jego stworzenia i przestudiowanie Jego objawień. |
| Poprzez tą wiedzę odnajdujemy w sobie wartości zbliżające nas do miłości. | Znamy Boga, ponieważ widzimy piękno i wartość Jego stworzenia i wiemy, że prawdziwe wartości mogą pochodzić jedynie od prawdziwego dobra, np. Boga. Widzimy przez to, że Bóg ceni i kocha nas, ponieważ obdarzył nas tym co ma. Z tego możemy się uczyć jak cenić i kochać Boga. |
| Kiedy ludzie kochają się coraz mocniej i mocniej, ich wola staje się bardziej ukierunkowana na sprawianiu sobie na wzajem przyjemności i wzajemnej pomocy. | Miłość Boża do poszczególnych istot ludzkich jest okazywana głównie przez przewodnictwo - przewodnictwo jak żyć dobrym życiem, w co wierzyć i jak się zachowywać. Miłość człowieka do Boga sprawia, że poszukuje przyjemności Boga przez podążanie za Jego przewodnictwem. Dobrowolnie uznaje wolę Boga i jego pragnieniem jest poszukiwanie samego dobra. Dzięki podążaniu za prawdziwym przewodnictwem jako wierzący będzie się stawał bardziej i bardziej szczęśliwy. To nie koniecznie oznacza zewnętrzne okazywanie tego, ale raczej wewnętrzny spokój: pokój umysłu, zadowolenie serca i duszy. |
| Częściowo szukanie wzajemnego zadowolenia będzie wymagało samo poświęcenia, w którym jedna osoba oddaje coś, aby dać coś tej drugiej. |
Bóg, będąc wszechmocny i wszechwiedzący nigdy nie może czegoś stracić lub poświęcić. Nic, co daje nie umniejsza Go, i nic co my możemy dać nie podwyższy Go. Nie jest od nas uzależniony, my jesteśmy uzależnieni od Niego. Z drugiej strony, my możemy zrezygnować z czegoś, aby zadowolić Boga. Jest to analogiczne do borykania się z trudnościami teraz, aby ostatecznie prosperować w życiu przyszłym.
Jest to podstawa uzyskania zysków z posiadania wolnej woli. Dzięki temu jesteśmy w stanie robić plany, poddawać nasze instynkty naszej sile woli, aby osiągnąć sukces. Wiara w potencjalną dobrą przyszłość jest wiarą podobną do wiary w Boga. Zobacz także:
|
