Path poprowadziła Assilmi od chrześcijaństwa do orędowniczki muzułmanów.
Była południową baptystką “palącą biustonosze”, radykalną feministką i dziennikarką. Teraz Amina Assilmi jest ambasadorem Islamu. Kierowniczką Międzynarodowego Związku Muzułmanek, Assilmi nazywa Fairfield w Ohio domem. Podróżuje po kraju przemawiając na uczelniach, zwiększając publiczną świadomość i zrozumienie wiary. Nosi tradycyjny islamski hidżab, który składa się z szala zakrywającego włosy i szyję oraz skromne ubrania z długimi rękawami. W zeszłym tygodniu Assilmi przemawiała przed publicznością w prawie zapełnionej Centralnej Sali Balowej Uniwersytetu Tennessee. Sponsorowana przez Muzułmańskie Stowarzyszenie Studentów UT, Assilmi w swoim wykładzie “Muzułmanka przemawiająca z za woalki” omawiała status kobiet w Islamie. Assilmi mówiła o “Wolności i sprawiedliwości dla wszystkich” także w Szkole Średniej Farragut, gdzie wprowadzona została Natural Inclinations Club, muzułmańską organizację studencką Farraguta. Tu wyjaśniała dlaczego wierzy, że “Islam jest pierwszym ruchem wyzwoleńczym kobiet i zarówno kobietom jak i mężczyznom zostały nadane należyte przez Boga prawa”. Assilmi ostrzegła przed krytykami, którzy mówią, iż kobiety są gnębione w niektórych muzułmańskich krajach. Powiedziała, że ich praktyki są kulturowe, a nie islamskie.
“Ludzie, którzy się wstrzymują, wstrzymują się przez ignorancję”, powiedziała. “Oni postępują za kulturowymi obrzędami. Nie oceniajcie Islamu po tych, którzy tylko przejęli praktyki po rodzinie.” Assilmi opowiedziała publiczności, że nie zawsze była muzułmanką i proponentem Islamu. Spotykając po raz pierwszy “prawdziwych muzułmanów” podczas zajęć teatralnych na uczelni kilka lat temu, Assilmi powiedziała, że nieomal rzuciła zajęcia, kiedy weszła do sali i zobaczyła kilku arabskich studentów w tradycyjnym hidżabie. W poradniku “Choosing Islam” jej autorstwa, Assilmi napisała:
“Nie było mowy abym siedziała w tym samym pomieszczeniu z brudnymi poganami. ...Trzasnęłam drzwiami i wróciłam do domu.” Po tym jak mąż zachęcił ją do powrotu na te zajęcia, Assilmi stwierdziła, że poczuła się do obowiązku, aby “nawrócić tych biednych, nieświadomych muzułmanów”. W nadziei na nawrócenie tych studentów na chrześcijaństwo, Assilmi zaczęła studiować Koran, świętą księgę Islamu, w poszukiwaniu dowodów na to, że Mahomet był fałszywym prorokiem a Islam nie jest słuszną religią. Lecz im więcej czytała tym bardziej była Islamem zainteresowana. Była szczególnie zainteresowana tym, co Koran ma do powiedzenia o mężczyznach i kobietach. Muzułmanki, myślała, “były po prostu bite przez mężów i porzucane”. Assilmi mówi, że opierała swoją opinię na stereotypach, ale szybko wyodrębniła poglądy nie zgodne z Koranem. Dzięki intensywnym dociekaniom nauczyła się, że islamskie kobiety postępują na równi z mężczyznami i są wynagradzane za pracę, którą wykonują. I mężczyźni i kobiety maja te same prawo do edukacji. Islamskie kobiety posiadają prawo do własnego mienia od ponad 1400 lat. Kiedy kobieta wychodzi za mąż nie zmienia swojego nazwiska, ale zatrzymuje nazwisko ojca. W ten sposób Assilmi powiedziała swej publiczności z UT: “Zachowujemy naszą własną odrębną osobowość”.
“Przez dwa lata studiowałam, aby nawracać muzułmanów na chrześcijaństwo” - powiedziała. Ale podczas tego czasu Assilmi zaczęła się zmieniać. Jej mąż zaczął zauważać, że straciła zainteresowanie w chodzeniu do baru lub na przyjęcia. Zadowalała się pozostawaniem w domu i studiowaniem Koranu. “Byłam cicha i bardziej sztywna” - napisała Assilmi w swej książce. Jej mąż przypisał te zmiany jakiemuś innemu mężczyźnie i wzięli separację. Po tym jak wyprowadziła się z ich trójką dzieci, Assilmi odwiedził muzułmański święty przywódca, który odpowiedział jej na pytania o wierze. Zapytał się jej czy wierzy w jedynego Boga i Assilmi odpowiedziała tak. Zapytał ją, czy wierzy, że Mahomet był Jego wysłannikiem. Znowu odpowiedziała, że tak. “Powiedział mi, że ja już jestem muzułmanką. Sprzeczałam się, że nie, ja jestem chrześcijanką, próbowałam jedynie zrozumieć Islam. Nie mogłam być muzułmanką! Jestem Amerykanką i w dodatku białą!” Kontynuowaliśmy rozmowę. Później wyjaśnił, że zaspokajanie swojej wiedzy i pojmowanie duchowości jest trochę tak, jak wspinanie się na drabinę. “Pierwszym szczeblem tej drabiny jest Szahada, wyznanie wiary, że nie ma Boga prócz Boga jedynego, a Mahomet jest Jego wysłannikiem. Szahada wypowiedziana w obecności świadków jest w wierze islamskiej równoznaczne z chrześcijańskim wyznaniem wiary w Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela.
Dla Assilmi wypowiedziana Szahada w 1977 była pierwszym krokiem ku głębszemu zrozumieniu Islamu. Ale wciąż miała kilka zahamowań - jak hidżab. Hidżab jest skromnym ubraniem noszonym przez zarówno muzułmanów jak i muzułmanki; najbardziej charakterystyczną jego cechą jest okrywająca głowę chusta noszona przez kobiety. “Zgodziłam się co do skromności, ale byłam dumna z moich włosów”, wyznała Assilmi publiczności UT. “Koran mówi nam abyśmy się zakrywali, aby inni rozpoznawali w nas muzułmanów” - powiedziała Assilmi. “Jestem muzułmanką i wiem jakie są moje, nadane przez Boga prawa. “Hidżab nie jest wymaganiem lub ograniczeniem, ale prawem i przywilejem. Walczyłabym do śmierci, aby go nosić. Zrezygnowałam z bycia wyzwolicielką kobiet - było to nie do wykonania - stałam się muzułmanką. ...Wyzwolenie, tak, to jest Islam”, powiedziała Assilmi, która przybrała swoje imię podczas kryzysu zakładników irańskich, który miał miejsce w latach 1980-81. Podczas tego kryzysu, gdzie 52 Amerykanów było przetrzymywanych jako zakładnicy w Iranie wspieranego przez Ajatollaha Khomeini, Assilmi przemawiała w radiu i telewizji potępiając ten incydent i tłumacząc, że “nie wszyscy muzułmanie są fanatykami”. Przybrała swoje nowe imię “w obronie rodziny przed ignorancją”. Nie używa już swego poprzedniego imienia. Assilmi powiedziała, że islamskie kobiety nie są ograniczone przez swoją religię na polu zawodowym. Jednakże, “najbardziej wpływowym zawodem jest bycie matką. Ponieważ formujemy umysły nowego pokolenia. “Muzułmanki”, powiedziała, “są często dyskryminowane z powodu hidżabu. W tym kraju niezwykle ciężko jest być muzułmanką.”
“To dlatego niektóre muzułmanki noszą różne stopnie hidżabu. Na przykład, niektóre kobiety mogą nosić luźne, skromne ubrania, inne mogą nosić chustę na głowie okrywającą włosy i szyję, a jeszcze inne posiadają tą odwagę i noszą welon zakrywający twarz, tak że tylko oczy są widoczne. W niektórych krajach muzułmańskich czują, że lepiej jest zakrywać twarz po to, aby nie przyciągać nadmiernej uwagi mężczyzn.“ Według Assilmi, hidżab jest istotny w Islamie, aby zachować świętość związku małżeńskiego. Ona wyraziła to innymi słowami: “Moja uroda jest tylko dla mojego męża, dla nikogo więcej”. Mówiła też, że mężczyźni także muszą stosować regułę skromnego ubioru. Na przykład, muzułmanin nie może nosić jedwabiu lub złota ani niczego, co by “eksponowało go w seksowny sposób”.
Assilmi była zwycięzcą nagrody dla spikerów w Denver i straciła swoją pracę, kiedy zaczęła nosić islamskie ubiory. Mówi, że prześladowania są ogromne. “Została zepchnięta z drogi i pobita, a nigdy na nikogo nie podniosłam ręki” - powiedziała Assilmi. Próbowała nawet nosić welon na twarzy, ale jak powiedziała: “nie mogłam podołać temu doświadczeniu”. Takim decydującym momentem było, kiedy próbowała zrealizować czek w swoim banku w welonie na twarzy. Ochrona banku skierowała w nią broń gotową do strzału, gdyby wykonała jakiś gwałtowny ruch. Praca spikerki nie była jedyną rzeczą, jaką Assilmi straciła po wybraniu Islamu. Skończyło się jej małżeństwo, straciła także opiekę nad dziećmi, ponieważ sąd uznał, że ta “nieortodoksyjna religia” byłaby dla nich szkodliwa. Ale od tamtej pory, Assilmi mówi, że jej dzieci nawróciły się na Islam, a także jej rodzice i były mąż. “Moi krewni z tej, czy innej strony wciąż stają się muzułmanami” - powiedziała.
Przez okres pracy jako kierownik Międzynarodowego Związku Muzułmanek, Assilmi stara się, aby wydawane były znaczki pocztowe w Stanach Zjed. z okazji muzułmańskiego święta Id oraz nad polepszeniem wizerunku Islamu dzięki takim projektom jak “Walk and Roll America”, fundusz zasilający American Red Cross Disaster Relief (Amerykański Czerwony Krzyż Pomocy Katastrofom). Lubi pracować z młodzieżą bez względu na ich wiarę. Assilmi pracuje nad tym, aby zapewnić opiekę nastolatkom, które pozostają po szkole poza domem dopóki ich rodzice nie wrócą z pracy.
Assilmi jadła obiad z Papieżem Janem Pawłem II. Nawet modliła się przy posiłku, który dzielili z innymi religijnymi przywódcami, kiedy to Papież odwiedzał Denver podczas spotkania młodzieży katolickiej. Teraz po “ponad pół wieku” i przetrwaniu raka kości, Assilmi odbyła dwie pielgrzymki do Mekki - świętą podróż, jaką muzułmanie powinni odbyć choć raz w życiu. Rak osłabił jej kości i teraz używa wózka na kółkach jako “wzmocnienie mobilności”.
“Bóg zdecydował, że będę żyć dalej” - powiedziała. I “przestałam się czegokolwiek bać. Stało się bardzo ważne, abym mówiła wszędzie prawdę. Musiałbym odpowiadać przed Bogiem za wszystko, co robię i mówię. Uwielbiam dzielić się Islamem”. Czy to oznacza, że Islam jest religią ewangelicką? Według Assilmi odpowiedź brzmi: nie. “Nie jest on ewangelicki. Nie wolno nam wychodzić na ulice i nawracać ludzi. W Islamie uważane jest to za nękanie. Szanujemy religie wszystkich ludzi. Rozpowszechniamy Islam jedynie przez dawanie przykładu.”
Rebecca Simmons
zespół pisarzy News-Sentinel
wzięte z: The Knoxville (Tennessee) News-Sentinel
strona B1 i B4
http://www.knoxnews.com/