Bijgeloof is het zien van oorzaak en gevolg waar geen oorzaak en gevolg is. Meestal biedt het Geloof in de almachtige God geen ruimte voor dit soort bijgeloof. Het geloof in God is zelfs de uiterste ontkenning van alle bijgeloof. Zonder dit monotheïstische geloof vallen er allerlei vreemde oorzaken en gevolgen te benoemen waar we nog niets vanaf weten. Men kan betogen dat het juist het monotheïsme was dat mensen ertoe aanzette om op zoek te gaan naar Gods natuurwetten in plaats van vast te houden aan bijgeloof. Dit is dan ook waarom we spreken van 'Natuurwetten'- De wetgever en bestuurder is God.
Men kan spreken van bijgeloof als mensen een uitleg aan dingen geven die gebaseerd is op zwak bewijs en onlogische redenatie, als redenatie er überhaupt al aan te pas komt.
De Islam vereist het intense gebruik van onze mentale vermogens en niet de pacificatie van deze vermogens.
Het gelijk stellen van geloof in God aan bijgeloof is vreemd aan de Islam. Lees om te begrijpen waarom de sectie, "Oké dan - Overtuig me maar!"