Tentoonstellingen visualiseren idealen: het beste uit iemands werk, een gemeenschap, een bepaalde artistieke periode, enzovoort. Een lezing op een tentoonstelling zou hetzelfde moeten doen, dus ik zal beginnen met de uiteenzetting van de Islamitische idealen met betrekking tot vrouwen, en hun rolmodellen. Ik zal aantonen hoe deze idealen in de Koran (door Moslims beschouwd als het geopenbaarde woord van God –Allah, in het Arabisch) gepresenteerd worden en zal ook verwijzen naar de Soena, de overlevering van de uitspraken en de model levenswijze van de Profeet Mohammed (vzmh). Deze twee bronnen vormen de basis van het Islamitische recht, de Sharia, het corpus van wetten en morele leiding, ontwikkeld door de Islamitische geleerden. Alhoewel de Koran wordt beschouwd als onaantastbaar kan bij de authenticiteit van elke Hadith een, goed onderbouwd, wetenschappelijk vraagteken gesteld worden; bij de interpretatie van de Koran en Hadith, wat vaak verschillen van mening oplevert, kunnen zelfs nَg meer vraagtekens gesteld worden. De vele verschillende meningen die er bestaan onder de geleerden geeft Moslims de ruimte om te kiezen en zo voor hen acceptabele richtlijnen te vinden. De Islamitische Wet is niet zo monolithisch en onveranderlijk als het soms lijkt, alhoewel het wel is gebaseerd op een basis van absolute waarden.
Deze inleiding is van belang in verband met vrouwen in de Islam omdat Islamitische geleerden vaak observeren dat het Islamitische familierecht, zoals het wordt toegepast in sommige Islamitische landen, weinig overeenkomsten vertoont met de sympathieke behandeling van vrouwen waarvan de Profeet Mohammed zelf (vzmh) de pionier was.
Zelfs Abu A'la Mawdudi, door sommigen beschouwd als een van de meest conservatieve moderne Islamitische denkers, had kritiek op de manier waarop het Indiase Islamitische recht wordt gepraktiseerd. Het is dus belangrijk om onderscheid te maken tussen moderne, en zelfs vroegere, praktijken en de geest van de wet (de idealen zoals ze werden vastgelegd door Allah in de Koran en uitgelegd en nageleefd door de Profeet Mohammed (vzmh)). De meeste moderne auteurs die schrijven over vrouwen in de Islam stemmen erover een dat het van vitaal belang is om terug te gaan naar deze oorspronkelijke bronnen om ze te herinterpreteren in de context van de moderne samenleving. De wet kan dan ontdaan worden van de corrupties die erin gekropen zijn door invloeden van zowel inheemse culturele bronnen als het Europese koloniale streven om de Sharia te 'hervormen'. Ik zal dus voornamelijk verwijzen naar deze twee oorspronkelijke bronnen, de Koran en Hadith.
De Koran heeft veel te zeggen OVER vrouwen en GERICHT AAN vrouwen. ةén Soera is genaamd 'Vrouwen', een ander ‘Maryam’, naar Maryam, de moeder van Jezus (vzmh). Vrouwen worden genoemd in vele andere delen van de Koran. In de verhalen over de profeten ontmoeten we:
-Hawwa (Eva), de vrouw van Adam, niet langer de verleidster die Adam tot zonde leidt, maar een partner met gelijke verantwoordelijkheden en op gelijke wijze vergeven door Allah snel na het begaan van de zonde.
-We zien de vrouw van Nuh (Noach) (vzmh) die haar man verraad en samen met de vrouw van Lot gepresenteerd wordt als een voorbeeld van een ongelovige (66: 10-11.
-We zien de vrouw van Abraham wanneer ze lacht door het nieuws dat de engel brengt; dat ze een kind zal baren op haar hoge leeftijd.
-De vrouw van Farao redt de baby Musa (Mozes) (vzmh) en wordt samen met Maryam, de moeder van Jezus, in Sura 66: 10-11 gepresenteerd als een voorbeeld van een goede gelovige.
-De vrouw van Aziz probeerde Yusuf (Jozef) te verleiden maar wordt desalniettemin toch beschreven met enige sympathie wanneer ze haar vriendinnen laat zien hoe aantrekkelijk hij is en de vrouwen zichzelf allemaal met hun messen in hun eigen handen snijden omdat ze afgeleid worden door zijn schoonheid;
En er zijn meer voorbeelden te noemen.
Het is de moeite waard om te vermelden dat de vijf vrouwen die ik heb genoemd gepresenteerd worden aan zowel mannelijke als vrouwelijke Moslims om hen te tonen hoe het mogelijk is om een ware gelovige te zijn in moeilijke omstandigheden en een slechte gelovige in gunstige omstandigheden.
-De twee goede vrouwen geloofden ondanks de houding van de mensen die dichtbij hen stonden. De vrouw van Farao redde Mozes van het wrede bevel van haar man om alle Joodse eerstgeboren zonen te doden, en Maryam doorstond moedig beschuldigingen van immoreel gedrag wanneer zij haar baby thuis brengt na de wonderbaarlijke geboorte.
-De twee voorbeelden van slechte vrouwen waren ongelovig, ondanks het feit dat zij getrouwd waren met Allah’s profeten. Noch de goede voorbeelden, noch de slechte belichamen het traditionele imago van de 'onderdanige' vrouw.
Naast de bovengenoemde vrouwen zijn er de vrouwen uit het huishouden van de Profeet, zijn echtgenotes en dochters. ةén van zijn vrouwen, Umm Salama, klaagde bij hem dat de Koran alleen aan mannen geadresseerd was. Vervolgens werd een lange Koranische passage aan de Profeet (vzmh) geopenbaard die duidelijk in ieder geadresseerd is aan zowel mannen en vrouwen. Deze passage beschrijft duidelijk de gelijke verantwoordelijkheden en beloningen voor Moslimmannen en vrouwen.
Voorwaar, de Moslims en de Moslima's en de gelovige mannen en vrouwen, de gehoorzame mannen en vrouwen, de waarachtige mannen en vrouwen, de standvastige mannen en vrouwen, de mannen en de vrouwen die nederig zijn, de mannen en de vrouwen die aalmoezen geven, de mannen en de vrouwen die vasten, de mannen en de vrouwen die hun kuisheid bewaren, de mannen en de vrouwen die Allah vaak gedenken - voor zulken heeft Allah vergiffenis en een grote beloning bereid.
(Koran 33:35)
Aisha, de jongste vrouw, veroorzaakte een schandaal toen ze de woestijn inging om een ketting die ze verloren had te zoeken en vervolgens per ongeluk alleen werd achtergelaten door de karavaan. Ze werd gered door een jonge man en kwam samen met hem terug. Geruchten verspreidden zich dat ze zich onzedelijk met hem had gedragen. Dit deed haar en de Profeet veel pijn en het duurde een lange tijd voordat zij verlost werden uit hun lijden door een nieuwe openbaring (24:4) waarin Allah van zijn onderdanen eist dat wanneer zij een beschuldiging uiten tegen een kuise vrouw met vier ooggetuigen moeten komen. Als ze geen ooggetuigen voor kunnen brengen worden ze zelf met zweepslagen bestraft en mogen zij nooit meer getuigen.
Er zijn passages die speciaal geadresseerd zij aan de vrouwen van de Profeet. Bijvoorbeeld:
O vrouwen van de profeet, gij zijt niet zoals een andere vrouw. Indien gij godvruchtig zijt, spreekt dan niet op een verleidelijke manier, anders zal hij in wiens hart ziekte is, verwachtingen koesteren; maar spreekt een oprechte taal.
Blijft in uw huizen en stelt uw schoonheid niet ten toon als in de vroegere dagen der onwetendheid; leeft het gebed na, en betaalt de Za'kaat en gehoorzaamt Allah en Zijn boodschapper. O huisgenoten, Allah wenst alleen onreinheid van u te verwijderen, en u schoon en zuiver te maken.
En herinnert u de woorden van Allah en de wijsheid die in uw huizen wordt verkondigd; want Allah is Aldoordringend, Alkennend.
Koran 33:32-34
Andere passages zijn, via de Profeet, aan zijn vrouwen, dochters en de vrouwen van de gelovigen geadresseerd. Weer anderen werden geopenbaard als antwoord op vragen van gewone vrouwen, zoals de passage de gaat over scheiding in het geval van lange afwezigheid van de man (zihar). Een vrouw klaagde bij de Profeet over deze gewoonte omdat ze door de afwezigheid van haar man niet seksueel bevredigd werd maar ook niet het recht had om met een andere man te trouwen. Toen werd een vers geopenbaard tegen deze gewoonte:
Allah heeft het woord gehoord van degene die met u aangaande haar man twistte en tot Allah klaagde……
Koran 58:1
Een andere passage werd geopenbaard omdat een vrouw had geklaagd over de manier waarop haar man seksueel verkeer wilde hebben (2:223).
De Koran is dus een boek dat veel te zeggen heeft OVER vrouwen en GEADRESSEERD AAN vrouwen. Wat betekent dit eigenlijk allemaal? We hebben al gezien dat de Koran niet alle vrouwen veroordeelt door middel van het imago van Eva, zoals over het Christendom bekend is; dat de Koran vaak opkomt voor vrouwen die klagen over onrechtvaardigheid in het huwelijk, in verband met scheiding en met betrekking tot valse beschuldiging. Hoe ziet de Koran de schepping van de vrouw? Is zij slechts een gedeelte van Adam en niet meer dan een soort 'bijproduct'?Over deze zaak spreekt Allah in de eerste aya (vers) van Surat an-Nisa (De Vrouwen):
O, gij mensen, vreest uw Heer, Die u van een enkele ziel schiep en daaruit haar gezellin schiep en uit hen beiden mannen en vrouwen verspreidde…
Koran 4:1
'Een enkele ziel' is mannelijk noch vrouwelijk. Alhoewel het naar Adam zou kunnen verwijzen is dit niet per sé het geval. Sterker nog, 'ziel' is vrouwelijk en gezellin (alhoewel in het Nederlands vertaald als vrouwelijk) is in het Arabisch mannelijk! Niet dat ik wil suggereren dat vrouwen eerst kwamen, want de schepping van Adam wordt beschreven in andere gedeelten van de Koran, maar de relatie tussen de geslachten is hier zeker ambivalent. De 'gezellin' werd dus niet geschapen uit een simpele 'rib' maar uit de 'ziel'. Geen enkele Moslimgeleerde kon dus ooit beweren, zoals sommige Christenen hebben gedaan, dat vrouw geen ziel heeft! Ze is geschapen uit dezelfde ziel als de man. Hun capaciteit om goed en kwaad te doen is dezelfde als die van de man. In 49:13 van de Koran vinden we dat goede daden en besef van God iemand, man of vrouw, nobel maakt in het aanzien van God:
Voorzeker de godvruchtigste onder u is de eerwaardigste bij Allah.
En in 40:40:
…wie goed doet, man of vrouw, en gelovig is zal het paradijs binnengaan…
…Ik zal het werk van iedere werker onder u , hetzij man of vrouw, niet verloren doen gaan….
Koran 3:195
Die juist handelt, hetzij man of vrouw en een gelovige is, hun zullen Wij voorzeker een goed leven schenken; en gewis zullen Wij hen belonen naar hun beste werken.
Koran 16:97
Mannen en vrouwen hebben dezelfde religieuze plichten:
Voorwaar, de Moslims en Moslima's en de gelovige mannen en vrouwen, de gehoorzame mannen en vrouwen, de waarachtige mannen en vrouwen, de standvastige mannen en vrouwen, de mannen den de vrouwen die nederig zijn, de mannen en de vrouwen die aalmoezen geven, de mannen en de vrouwen die vasten, de mannen en de vrouwen die hun kuisheid bewaren, de mannen en de vrouwen die Allah vaak gedenken - voor zulken heeft Allah vergiffenis en een grote beloning bereid.
Koran 33:35
Er zijn een paar uitzonderingen: vrouwen zijn vrijgesteld van bepaalde plichten,
-Vasten wanneer zwanger, wanneer ze borstvoeding geven en tijdens de menstruatie.
-Bidden tijdens menstruatie en bloeding na de geboorte van een kind, en
-De verplichting om het gezamenlijke gebed in de moskee bij te wonen op vrijdag.
-De verplichting om als soldaten deel te nemen aan de verdediging van de Islam, hoewel het hen niet verboden is hieraan deel te nemen.
Verder mogen vrouwen onder normale omstandigheden alles doen wat mannen doen.
-Zelfs wanneer een vrouw menstrueert op speciale dagen, zoals de twee Ied festivals, mogen ze nog steeds naar het Ied gebed komen. Ook mogen menstruerende vrouwen deelnemen aan de meeste rituelen van de Hajj pelgrimstocht.
Maar zijn de plichten van vrouwen in het sociale leven verschillend van en complementair aan die van mannen zoals de meeste geleerden beweren? Is hun enige taak het baren en opvoeden van kinderen en het regelen van huishouden terwijl mannen alle andere dingen doen? Maakt het feit dat hun gezondheid verstoord wordt tijdens menstruatie hen ongeschikt voor alle vormen van werk buitenshuis en enkel geschikt voor het in stand houden van een gelukkig en vredig huishouden, zoals Mawdudi ons wil doen geloven? Dit argument wordt vreselijk overdreven door geleerden over de hele wereld om discriminatie van vrouwen te rechtvaardigen. Mawdudi wil ons doen geloven dat een vrouw nauwelijks een paar dagen gezondheid ervaart in haar hele leven, zo verstorend zou het effect van menstruatie en het baren van kinderen zijn voor haar gezondheid. Er bestaat geen twijfel over het feit dat er een kern van waarheid zit in zijn beschrijving van deze vrouwenzaken en dat mannen en andere vrouwen rekening moeten houden met deze vrouwelijke eigenschappen. Dit feit hoeft vrouwen er echter absoluut niet van te weerhouden om hetzelfde werk te kunnen doen als mannen, net zo min als het hen diskwalificeert van het creëren van een gelukkig en goed georganiseerd huishouden. Er bestaat bovendien geen enkele basis voor zo’n soort houding in de Koran of the Hadith. De Koran vermeld menstruatie in 2:223:
En zij vragen u omtrent de menstruatie. Zeg (hun): "Het is iets schadelijks, blijft dus gedurende de menstruatie van de vrouwen weg en gaat niet tot haar in, voordat zij hersteld zijn. Maar wanneer zij zich hebben gereinigd, gaat tot haar in, zoals Allah het u heft bevolen.
Volgens degenen die het Islamitische recht interpreteren betekent dit alleen dat geslachtsverkeer niet is toegestaan tijdens de menstruatie. Alle andere vormen van intimiteit zijn wel toegestaan. Met andere woorden: menstruatie kan slordig en pijnlijk zijn maar is zeker geen enorme handicap.
Het Islamitische recht eist niet van vrouwen dat zij zichzelf beperken tot huishoudelijke plichten. Het tegenovergestelde is waar; de eerste Moslimvrouwen waren actief in alle denkbare bezigheden. De eerste vrouw van de Profeet, de moeder van al zijn overlevende kinderen, was een zakenvrouw die hem aannam als werknemer en hem ten huwelijk vroeg via een derde partij; vrouwen werkten op de markt, en de Kalief Omar, niet echt beroemd om zijn liberale houding tegenover vrouwen, benoemde een vrouw, Shaff'a Bint Abdullah, om toezicht te houden over de marktplaats. Andere vrouwen, zoals Laila al-Ghifariah, participeerden in veldslagen met het dragen van water en het verzorgen van de gewonden. Sommige vrouwen, zoals Suffia bint Abdul Muttalib, vochten zelfs mee en doodden de vijanden om zichzelf en de Profeet te beschermen. Ze werden gelijkwaardig beloond met een deel van de buit, zoals Umm Dhahhak bint Masoud. Ibn Jarir en At-Tabari zeiden dat vrouwen benoemd kunnen worden in een justitiële positie en recht kunnen spreken in alle situaties, alhoewel Abu Hanifa hen wel uitsloot van het maken van zware beslissingen zoals bijvoorbeeld beslissingen met betrekking tot de zware hadd en qisas straffen. Andere juristen zeiden dat vrouwen helemaal geen rechters kunnen zijn. De Koran spreekt zelfs positief over de Koningin van Sheba en de manier waarop zij haar adviseurs raadpleegde die veel respect hadden voor haar goede oordeel en de manier waarop zij omging met de dreigende invasie van de troepen van Salomo. (Koran 27:32-35):
Zij (de Koningin van Sheba) zeide: "Gij leiders, geef mij raad in de zaak die voor mij ligt, ik beslis niets totdat gij er mee instemt"
Zij antwoordden: "Wij hebben de macht en wij bezitten een grote dapperheid in de oorlog, maar de zaak is in uw handen; overdenk daarom wat gij zult bevelen."
Zij zeide: "Voorzeker, koningen verwoesten een stad als zij er (met geweld) binnen trekken en maken de hoogsten van het volk tot de laagsten. Zo handelen dezen (zeker ook met ons).
"Maar ik ga hun geschenken sturen en afwachten waarmede de afgevaardigden terugkeren."
Vrouwen bestuurden soms Islamitische provincies; zo diende Arwa bint Ahmed als gouvernante van Jemen onder de Fatimidische Kaliefen in de late 5e en vroege 6e eeuw.
De bekende Hadith dat de Profeet zou hebben gezegd: "Een volk dat de macht aan een vrouw toevertrouwd zal nooit voorspoed kennen", is aangetoond als in verschillende opzichten extreem onbetrouwbaar. Het is een geïsoleerde en onbevestigde Hadith en daarom niet bindend in het Islamitische recht. Daarnaast is het niet onwaarschijnlijk dat deze Hadith is verzonnen in de context van de veldslag die Aisha, de weduwe van de Profeet, leidde tegen de vierde Kalief, Ali. Met het oog op de vele voorbeelden van vrouwelijke leiders in de Islamitische geschiedenis is deze uitspraak ook duidelijk onhoudbaar en vals.
Er bestaat dus geen twijfel dat vrouwen gekwalificeerd zijn om allerlei soorten werk te doen, ongeacht een paar vervalste ahadith die het tegendeel beweren. Vrouwen kunnen net als mannen werken, maar ze zijn NIET VERPLICHT om dit te doen om in hun levensonderhoud te voorzien. Ze worden aangemoedigd om de verplichtingen van het huwelijk en moederschap erg serieus te nemen en worden voorzien van de middelen om thuis te blijven om deze taken goed te vervullen.
De Moslimvrouw heeft altijd het recht gehad om eigendom te hebben en te regelen. Een recht dat vrouwen in dit land pas in de laatste 100 jaar hebben weten te verkrijgen. Het huwelijk in de Islam betekent niet dat de man de bezittingen van de vrouw overneemt, noch betekent het dat de vrouw automatisch het recht heeft op alle bezittingen van haar man wanneer hij sterft.
Beiden worden nog steeds beschouwd als individuen met verplichtingen ten opzichte van hun andere familieleden - ouders, broers, zusters etc. Dit wordt geïllustreerd door het erfrecht. De man is verplicht om zijn vrouw te onderhouden, zoals vermeld in de Koran, zelfs als de vrouw zelf al rijk is. Hij heeft niet het recht om van haar te verwachten dat ze zichzelf onderhoud, laat staan hemzelf en zijn kinderen. Als de vrouw toch bijdraagt aan het inkomen van het huishouden wordt dit beschouwd als liefdadigheid van haar kant.
Vanwege hun grotere financiële verantwoordelijkheden erven sommige categorieën mannelijke verwanten volgens het Koranische erfrecht het dubbele van wat hun vrouwelijke gelijken erven. Andere mannelijke verwanten, wiens verantwoordelijkheden meestal minder zwaar zijn, erven hetzelfde deel als hun vrouwelijke gelijken. Zo hebben moeders en vaders beiden recht op een zesde van de nalatenschap van hun kinderen, na eventueel legaat (tot een derde van de nalatenschap) en de afbetaling van schulden. (Koran 4:11):
…En voor elk zijner ouders is er een zesde deel der erfenis, als hij een kind heeft, maar als hij geen kind heeft en zijn ouders van hem erven, dan is er voor zijn moeder een derde deel en als hij broeders en zusters heeft, dan is er voor zijn moeder een zesde deel…
Vrouwen worden dus goed voorzien: hun mannen onderhouden hen en ze erven van al hun verwanten. Het is hen toegestaan om zich bezig te houden met handel of om binnen of buitenshuis te werken, zolang de familie er niet onder leidt. Het geld dat zij verdienen is voor henzelf tot hun dood, zonder dat iemand er een beroep op kan doen. Er wordt ook niet van vrouwen verwacht dat zij het huishoudelijke werk doen. Als zij niet gewend waren om het huishouden te doen is hun echtgenoot verplicht om, naar vermogen, een huishoudelijke hulp voor hen te verzorgen en te zorgen dat voor zijn vrouw en kinderen gekookt wordt. De Profeet zelf hielp met huishoudelijk werk en repareerde zijn eigen schoenen. Vrouwen zijn niet eens onder alle omstandigheden verplicht om hun eigen kinderen borstvoeding te geven. Als een echtpaar in het geval van een scheiding er overeenstemt kunnen zij hun baby, op kosten van de man, door een vroedvrouw laten zogen. Als de moeder beslist om het kind te houden en het zelf borstvoeding te geven moet de man haar betalen voor de moeite! Dit is vastgelegd in de Koran zelf, (2:233):
Moeders (gescheiden vrouwen) zullen haar kinderen twee volle jaren zogen, dit is voor hen, die de zoogtijd wensen te voltooien. En op de vader rust de zorg voor voedsel en kleding voor haar volgens gebruik…Als beiden besluiten, het kind te spenen door wederzijdse overeenkomst en overleg, rust er geen schuld op hen. En als gij verkiest, een min voor uw kinderen te nemen, zal er geen blaam op u rusten, mits gij hetgeen gij overeenkomt naar billijkheid betaalt….
Wat voor basis bestaat er nu nog voor de houding van mannen dat vrouwen alleen geschikt zijn voor moederlijke en huishoudelijke taken?
Niettemin ontvangt de vrouw binnen het huwelijk het volste respect in de Islam, net zoals de rechten van kinderen. Geen enkele Moslimvrouw hoeft zich te schamen om te zeggen dat ze een huisvrouw is. Ze staat aan het hoofd van haar huishouden, alhoewel de man het laatste woord heeft in belangrijke beslissingen. Zoals word vermeld in deze Hadith:
De heerser is een herder en is verantwoordelijk voor zijn onderdanen, een man is een herder en is verantwoordelijk voor zijn gezin, een vrouw is een herder en is verantwoordelijk voor haar huishouden, en een bediende is een herder die verantwoordelijk is voor het bezit van zijn baas.
Hadith: Bukhari
De vrouw moet haar man respecteren om het feit dat hij haar onderhoudt en beschermt naar zijn vermogen (Koran 4:34), maar zij hoeft hem niet te gehoorzamen als hij haar probeert te dwingen Allah's wetten te overtreden. Op dezelfde manier kan de gehoorzaamheid en het respect van kinderen voor hun ouders niet de grenzen die zijn gezet door Allah overschrijden. Als de ouders proberen hen te dwingen ongehoorzaam te zijn aan Allah zijn de kinderen verplicht om ongehoorzaam te zijn aan hun ouders. Als de man opzettelijk faalt om zijn vrouw te onderhouden heeft zij het recht om van hem te scheiden via de rechtbank.
Vrouwen hebben ook het recht om gerespecteerd te worden als moeders: Allah zegt in de Koran (31:14):
Wij hebben de mens op het hart gedrukt betreffende zijn ouders (om hen goedheid te tonen), zijn moeder droeg hem in zwakte op zwakte…
De Profeet zei:
Het paradijs ligt aan de voeten van de moeders…..
In een andere Hadith zegt de Profeet tegen een man dat zijn moeder boven alle andere mensen, zelfs boven zijn vader, zijn grootste respect en medelijden waardig is.
Mocht een scheiding zich voordoen dan heeft de vrouw als eerste recht op het voogdijschap over de jonge kinderen, gevolgd door andere vrouwelijke familieleden als zij hertrouwd of niet in staat is om voor hen te zorgen. Dit recht gaat alleen naar de familie van de man wanneer de kinderen een leeftijd bereikt hebben waarop zij meer onafhankelijk zijn. Wat deze leeftijd is varieert per rechtsschool, bovendien moeten de wensen van het kind in overweging worden genomen wanneer men het voorbeeld van de Profeet volgt. In een dispuut over voogdijschap vroeg hij het kind:
"Dit is je vader en dit is je moeder, neem degene die je wenst bij de hand."
Hadith: Abu Dawud, Nasa'i, Darimi
De jongen ging naar zijn moeder.
In een ander voorbeeld benaderde een vrouw de Profeet en zei hem dat haar man de Islam had geaccepteerd terwijl zij weigerde dit te doen. Haar dochter werd nu de moedermelk ontnomen omdat haar vader haar meenam. De Profeet liet het kind tussen de moeder en de vader zitten en verzocht hen beiden het kind te roepen. Het kind kon gaan naar wie het wilde. Het kind reageerde op de moeder. De Profeet bad toen tot Allah om het kind te leiding te geven. Het kind koos vervolgens de vader en dus kreeg Rafi (de vader) het kind (Hadith: Abu Dawud)
Bedenk dat het in dit land nog steeds een nieuwigheid is om een kind dergelijke rechten te geven!
Alhoewel het Islamitische huwelijkscontract een civiele overeenkomst is tussen de beide partijen en geen sacrament, zoals het Christelijke huwelijk, is het niet slechts een relatie gebaseerd op materiele factoren. De woorden die het huwelijk beschrijven in de Koran zijn erg mooi en poëtisch:
En dit is onder Zijn tekenen, dat Hij uit uw midden echtgenoten voor u schiep, opdat gij er rust in moogt vinden, en Hij heeft liefde en tederheid onder u geplaatst. Daarin zijn zeker tekenen voor een volk, dat nadenkt.
(Koran 30:21)
Zij zijn een gewaad voor u en gij zijt haar een gewaad.
(Koran 2:187)
Liefde, medelijden, intimiteit en wederzijdse bescherming en bescheidenheid zijn de eigenschappen die verwacht worden binnen een Islamitisch huwelijk. Zelfs in het Paradijs blijft het huwelijk een van de grootste vreugden:
Voorwaar, op die Dag zullen de bewoners van de Hemel in (een groot) werk hun geluk vinden. Zij en hun echtgenoten zullen zich in de schaduw op tronen nedervlijen. Zij zullen daar vruchten hebben en alles waar zij om vragen ontvangen. Het woord van de Genadevolle Heer zal (klinken)"Vrede (vrede)".
(Koran 36:55-57)
Van de echtgenoot wordt verwacht dat hij zij vrouw gedurende het huwelijk en zelfs tijdens en na een scheiding met zachtaardigheid behandelt.
Allah zegt in de Koran:
…en blijft met haar vriendelijk omgaan en als gij afkeer van haar hebt, kan het zijn, dat gij afkeer hebt van iets, waarin Allah veel goeds kan hebben gelegd.
(Koran 4:19)
De Profeet zei:
"De beste onder de gelovigen zijn degenen met de beste manieren en de besten onder jullie zijn degenen die hun vrouwen het beste behandelen.
(Hadith: Ibn Hanbal)
Echtparen worden in de Koran aangespoord om in de geest van wederzijdse raadpleging en overeenkomst met elkaar om te gaan, zelfs wanneer zij een scheiding en voogdijschap over kinderen overwegen:
Als beiden besluiten om het kind te spenen door wederzijdse overeenkomst en overleg, rust er geen schuld op hen.
(Koran 2:233)
Hoeveel meer nog, zou deze manier van omgang dan moeten overheersen in een gelukkig huwelijk!
Vruchtbaarheid is ook een van Allah's intenties voor het huwelijk is ook vruchtbaarheid. In de Koran vertelt Hij ons:
…Hij heeft u tot paren gemaakt, evenals het vee, te uwen behoeve. Daardoor vermenigvuldigt Hij u…
(Koran 42:11)
Uw vrouwen zijn een akker voor u…
(Koran 2:223)
Toch is anticonceptie nooit verboden geweest in de Islam omdat de Profeet toestemming gaf voor anticonceptie door middel van natuurlijke methoden, zolang de vrouw ermee instemt. Door middel van de toepassing van analogie in Koraniterpretatie zijn andere anticonceptiemethoden ook toegestaan. De praktische aspecten van het huwelijk worden vastgelegd in het huwelijkscontract, waarin de vrouw condities kan stipuleren. Veel Moslimvrouwen hebben gebruik gemaakt van dit recht door bijvoorbeeld te stipuleren dat zij recht hebben op een scheiding, in het geval dat haar man met een andere vrouw trouwt. Het huwelijkscontract moet een huwelijksgift van de man aan de vrouw bevatten - sadaqa of mahr. Het bedrag en de soort gift die hij bedaalt wordt bepaald door middel van wederzijds overleg tussen de echtgenoten. Meestal wordt een jonge onervaren vrouw, afhankelijk van gewoontes en situatie - een praktijk later vastgelegd in de Shari'a - in de onderhandelingen vertegenwoordigd door een 'huwelijksvoogd' of wali die erop toeziet dat haar belangen worden behartigd. Deze wali moet haar vader of grootvader zijn, maar het is voor een oudere en meer ervaren vrouw mogelijk om een persoon naar haar eigen keuze te benoemen om haar te vertegenwoordigen. Toen de Profeet de weduwe Umm Salama huwde functioneerde haar zoon als haar wali en de Profeet vroeg zijn toestemming om haar te trouwen (Ibn Rushd). De wensen van nabije familieleden, in het bijzonder de ouders, moeten in overweging genomen worden, en hun toestemming moet worden gevraagd. Volgens sommige ahadith is het beter om een huwelijk waar de ouders het niet mee eens zijn af te breken, aangezien de ouders de poort tot het Paradijs zijn.
Ouders hebben de verantwoordelijkheid om hun kinderen te helpen een goede echtgenoot te vinden.
Omar Ibn al-Khatab en Anas leverden over dat de Boodschapper van God zei dat in de Thora staat geschreven, 'Als iemand zijn dochter niet laat huwen wanneer zij haar twaalfde jaar bereikt en zij begaat zonden, dan rust de schuld voor deze zonden op de ouder.'
Hadith: Baihaqi
en
Abu Sa'id en Ibn Abbas leverden over dat de Boodschapper van God zei: 'Hij die een zoon heeft moet hem een goede naam en een goede opleiding geven en hem laten trouwen wanneer hij de pubertijd bereikt. Als hij de zoon niet uithuwelijkt wanneer hij de pubertijd bereikt en de zoon begaat zonden dan rust de schuld voor deze zonden op de vader.'
Hadith: Baihaqi
Ouders hebben echter niet het recht om hun dochter tegen haar wil uit te huwelijken nadat zij de huwbare leeftijd heeft bereikt. In de Hadith is veel bewijs te vinden dat aantoont dat een gedwongen huwelijk niet legaal is en dat de vrouw het recht heeft om zo'n huwelijk nietig te verklaren:
Ibn Abbas leverde over dat een meisje naar Mohammed, de Boodschapper van Allah, kwam en hem vertelde dat haar vader haar had gedwongen om te trouwen zonder dat zij haar toestemming had gegeven. De Boodschapper van Allah gaf haar de keuze…(om het huwelijk te accepteren of te annuleren)
Hadith: Ibn Hanbal
In een andere versie zei het meisje,
'Eigenlijk accepteer ik het huwelijk wel maar ik wilde vrouwen laten weten dat ouders niet het recht hebben (om hen een echtgenoot op te dringen).
Hadith: Ibn Majah
De Profeet adviseerde ook dat de echtgenoten elkaar zien voordat zij trouwen. Er is dus geen Islamitische basis voor het gebruik om jonge mensen die elkaar nog nooit hebben gezien aan elkaar uit te huwelijken. Als een vrouw wanneer zij getrouwd is er achter komt dat ze haar man niet kan uitstaan, zelfs als het is omdat ze hem lelijk vindt, dan maakt het Islamitische recht het voor haar mogelijk om via de rechtbank een scheiding te verkrijgen. Het is alleen noodzakelijk om te bewijzen dat zij hem onherroepelijk haat - de rechtbank hoeft niet in te gaan op de redenen voor haar gevoelens. De Profeet gaf aan ten minste twee vrouwen een scheiding onder dergelijke omstandigheden. Een van hen, Jamila, de zuster van de hypocriet Abdullah Ibn Ubayy, vertelde de Profeet over haar problemen met haar man Thabit Ibn Qais: "Boodschapper van Allah! Niets kan ons tweeën nog samenbinden. Toen ik mij sluier ophief zag ik hem komen vergezeld door een paar mannen. Ik zag dat hij de zwartste, kortste en de lelijkste was van hen allemaal. Bij Allah! Het is niet dat ik afkeer voel van hem door een fout in zijn geloof of moraal, het is zijn lelijkheid. Als mijn Godvrezendheid mij niet in de weg had gestaan had ik op hem gespuugd toen hij tot mij kwam…Ik ben bang dat mijn wanhoop mijn Islam dichter tot ongeloof zal brengen.
De Profeet vroeg haar zij de tuin die Thabit haar had gegeven kon teruggeven. Ze stemde hiermee in en verkreeg haar scheiding. Thabit kwam er niet veel beter vanaf met zijn andere vrouw Habiba en er zijn meer voorbeelden van overeenkomstige situaties uit de tijd van de eerste drie Kaliefen.
Het Islamitische ideaal is dat vrouwen worden behandeld als koninginnen. Ze worden zelfs beter beschermd dan de Britse Koninklijke familie in onze tijd! Het is hen niet alleen toegestaan om te scheiden van hun man, in plaats van apart te wonen zonder de mogelijkheid om te hertrouwen, zoals prinses Diana, maar ze worden ook beschermd tegen kwaadsprekers. Het is niemand toegestaan om, zonder toestemming, haar privacy in haar huis te verstoren (24:27-28). Zelfs niet haar man, wanneer hij terugkeert van een lange reis. Het is een man niet toegestaan om vrouwen respectloos te behandelen, meer dan een keer naar hen te kijken, of hen aan te raken - zelfs, zoals sommige hadith lijken aan te tonen, om hen de hand te schudden - en als iemand geruchten verspreid met betrekking tot haar kuisheid, zonder ondersteuning van vier ooggetuigen die de geslachtsdaad zelf hebben gezien, dan is de verspreider van de geruchten zelf strafbaar in dit leven en het hiernamaals (24:24).
Om het respect dat van mannen vereist wordt heel duidelijk te maken worden de vrouwen van de Profeet in de Koran gevraagd om bescheiden te zijn in hun uiterlijk en gedrag, om rustig in hun huizen te blijven en geen aandacht te trekken door opvalled gedrag, zoal sommige beroemde mensen de neiging hadden (en hebben) te doen. Ook werd hen verzocht om niet met een al te prettige stem tegen mannen te spreken uit angst voor 'diegenen in wiens hart een ziekte is', en om godsdienstig, deugdzaam en puur te zijn. Gewone Moslimvrouwen worden ook aangespoord om hun blik neer te slaan, zichzelf goed in hun overkleding te wikkelen en om hun hoofdbedekking over hun nekopening te laten vallen zodat zij herkend kunnen worden als respectabele vrouwen en niet lastiggevallen worden. Het wordt ook overgeleverd dat de vrouwen van de Profeet een gedeelte van hun gezicht bedekten met hun mantel wanneer zij zich in het gezelschap van vreemde mannen bevonden. Diegenen die de sluier beschouwen als een vorm van exploitatie zouden zichzelf af moeten vragen wat meer exploitatie van vrouwen is, de minirok of de sluier?
Veel Moslim vrouwen hebben er, vanaf de tijd van de Profeet, naar gestreefd om het niveau van bescheidenheid en deugdzaamheid te bereiken dat deze Koran passages hen opdraagt, en zijn er toch tegelijkertijd in geslaagd om ten volle in de samenleving te participeren door middel van goede daden, werk waarmee zij hun familie ondersteunden, en door het volgen van onderwijs. Vrouwen waren prominent aanwezig onder de eerste Islamitische geleerden. De vrouw van de Profeet, Aisha, was een van de vooraanstaande overleveraars van Hadiths en was, zoals andere vrouwen en Compagnons van de Profeet, vaak omringd door studenten die van haar wilden leren: een van haar pupillen, Urwah Ibn az-Zubayr zei:
Ik zag nooit een grotere geleerde dan Aisha in kennis van de Koran, de verplichte taken, wettelijke en onwettelijke zaken, poëzie en literatuur, Arabische geschiedenis en genealogie.
Abu Musa al-Ash'ar zei:
Steeds keer wanneer wij, de Compagnons van de Profeet, een probleem ervoeren met betrekking tot een Hadith legden wij hem voor aan Aisha en zagen dat zij er definitieve kennis over had.
Hafiz ibn Hajar zei:
…het wordt gezegd dat een vierde van de geboden in de Shari'a door haar (Aisha) overgeleverd zijn.
De Profeet stond erop dat vrouwen net als mannen onderwezen werden in de Islam en droeg de mannen op om wat zij leerden ook aan hun vrouwen door te geven:
Ga terug naar huis naar jullie vrouwen en kinderen en blijf bij hen. Leer hen (wat jij hebt geleerd) en vraag hen ernaar te handelen.
Hadith: Bukhari (CARD)
Moslimvrouwen hebben recht op onderwijs van hun mannen of om ergens anders naartoe te gaan om onderwijs te volgen.
Een vroege Moslimgeleerde van de Maliki rechtschool, Ibn al-Hajj, normaalgesproken kritisch over te liberaal gedrag van Moslimvrouwen in Cairo, schreef:
Als een vrouw haar recht op religieuze educatie opeist van haar man en de zaak voor de rechter brengt, dan is deze eis gerechtvaardigd want het is haar recht dat, of haar man haar onderwijst, of dat hij haar toestaat om ergens anders een opleiding te verkrijgen. De rechter moet de man dwingen om haar eis in te willigen net zoals hij haar in haar wereldlijke rechten moet voorzien, aangezien haar rechten met betrekking tot de religie uiterste belangrijk en essentieel zijn.
al-Mudhkal
Vrouwen kunnen onderwezen worden door mannen. De Profeet stuurde 'Umar Ibn al-Khattab om de vrouwen van de Ansar te onderwijzen:
Het is overgeleverd door Umm 'Atiya dat toen de Profeet naar Medina kwam hij de vrouwen van de Ansar (Moslims uit Medina) opdroeg om zich in een huis te verzamelen. Vervolgens stuurde hij 'Umar Ibn al-Khattab naar hen (om de Islamitische leer aan hen over te brengen). Hij groette hen terwijl in de deuropening van het huis stond en de vrouwen beantwoordden zijn groet. Toen zei hij, 'Ik ben de boodschapper van de Boodschapper van Allah, speciaal voor jullie gezonden.'
Hadith:Bukhari
Ook onderwezen vrouwen mannen. Niet alleen de vrouwen van de profeet maar vele anderen hebben mannen onderwezen, b.v. 'Aisha bint Ibn Abi Waqqas. Zij onderwees de eerste van de Hadith compilators, Malik.; en Sayyida Nafisa, kleindochter van Hasan, de kleinzoon van de Profeet, onderwees Imam Shafi'i, en veel later onderwees een vrouw Ibn al-Arabi, de beroemde Soefi denker, en beïnvloedde zijn ideeën enorm.
Volgens de Profeet:
Is het een verplichting voor iedere Moslim (man of vrouw) om naar kennis te zoeken.
Hadith:Bukhari?
De meningen van vrouwen werden gehoord, gerespecteerd, en meestal gesteund door de Profeet, zoals we hebben gezien.
Een ander voorbeeld van respect voor vrouwen is het verhaal van hoe de bedevaartstocht van de Profeet naar Mekka werd tegengehouden door de Mekkanen, die een overeenkomst met de Profeet sloten dat hij en de Moslims het volgende jaar zouden kunnen terugkeren. De Profeet droeg de mensen op om hun haar af te scheren en om hun offers te maken waar zij op dat moment waren, maar zij gehoorzaamden hem niet. Hij vroeg zijn vrouw Umm Salama om advies en zij adviseerde hem om zijn mensen het goede voorbeeld te geven door eerst zelf zijn haar af te scheren en te offeren. Hij volgde haar advies op, en het werkte.
De opvolgers van de Profeet, zelfs de vrij chauvinistische 'Umar, deden hun best om in deze het voorbeeld van de Profeet te volgen. Toen 'Umar probeerde om de exorbitant hoge mahr bedragen die vrouwen voor hun huwelijk eisten te reguleren moest hij zijn beslissing veranderen nadat een vrouw opstond tijdens zijn toespraak en met hem disputeerde. Zij citeerde de Koran om haar argument te ondersteunen:
'Umar verbood het om enorm hoge bruidsprijzen te betalen en sprak tot de mensen: 'Stel de bruidsprijs voor vrouwen niet vast op meer dan 40 ons. Als dit bedrag wordt overtreden zal het overschot naar de publieke schatkist gaan.' Toen hij van de minbar (platform) af kwam stond een vrouw met een platte neus op en zei:
'Je hebt het recht niet.' 'Umar vroeg: 'Waarom zou ik het recht niet hebben?' Zij antwoordde, 'Omdat Allah heeft aangekondigd, "…gij hebt een harer een schat gegeven, neemt er niets van terug. Wilt gij het door laster en een klaarblijkelijke zondige manier nemen?" (Koran 4:20)
Toen 'Umar dit hoorde zei hij: 'De vrouw heeft gelijk en de man ('Umar) heeft ongelijk. Het lijkt erop dat alle mensen meer kennis en inzicht hebben dan 'Umar.'
Toen keerde hij terug naar de minbar en zei, 'O mensen! Ik had het geven van meer dan 400 dirhams als bruidsschat verboden. Wie van jullie zoveel als hij wil als bruidschat wenst te geven en daar tevreden mee is mag dat doen.'
Hadith: Ibn al-Jawzi
'Umar zocht ook regelmatig het advies van Shaffa, die de op de markt inspecteerde. Hij respecteerde haar enorm en hield haar in hoge achting. (Ibn Hajar al-Isaba geciteerd door Hasan Turabi)
Hier volgen samengevat de idealen waar Moslimvrouwen naar kunnen streven en waar zij vaak naar hebben gestreefd in het verleden. In een werkelijk Islamitische samenleving zijn vrouwen gegarandeerd van:
-persoonlijk respect,
-respect binnen het huwelijk
-legitimiteit en onderhoud van haar kinderen,
-het recht om over de huwelijksstipulaties van hun keuze te onderhandelen,
-het recht om een huwelijk waar zij niet tevreden mee zijn te weigeren,
-het recht om een scheiding te verkrijgen, zelfs op grond van het feit dat zij haar man niet kan uitstaan (Mawdudi),
-voogdijschap over de kinderen na een scheiding,
-onafhankelijk bezit,
-het recht en de plicht om onderwijs te volgen,
-het recht om te werken als zij dit nodig achten of willen,
-gelijke beloning voor gelijke arbeid,
-het recht om volledig te participeren in het openbare leven, om door de machthebbers gehoord te worden,
en nog veel meer dan dit. Welke andere religie, politieke ideologie of filosofie heeft ooit zo'n veelomvattend pakket aangeboden???